zaterdag 2 augustus 2014

Hebben jullie al een ritme te pakken?

Vrienden en familie stellen ons vaak bovenstaande vraag. Daarin zijn we niet de enige blijkt na het delen van ervarigen met de Antares en Volonté. We liggen samen in de haven van la Coruna. De vlaggen van diverse nationaliteiten wapperen hier vrolijk in de wind. Iedereen lijkt blij te zijn dat het beruchte Biskaje erop zit en het heel erg bleek mee te vallen. Mensen liggen languit in de kuip te zonnen of een boek te lezen, gezamenlijk worden reparaties uitgevoerd en kinderen vinden nieuwe speelkameraadjes. Bezoek komt nieuwsgierig inspecteren of alles nog goed gaat met de avonturiers. Ons bezoek kwam een paar dagen eerder langs. 

Twee vriendinnen van Marielle doorkruisten half Frankrijk om ons in Camaret te ontmoeten. Een heerlijk lang weekend, waarin ze het bootleven compleet mee maakten. Van douchen in de kuip tot de spanning van een naderende oversteek met het bekijken van weerkaarten en onderlinge discussies. Het gaf ons de gelegenheid om de tijd te nemen. Wandelen langs kliffen, luieren aan zee, BBQ'n bij ondergaande zon en verse pizza bakken! Genieten!

Als hun auto steeds kleiner wordt en uiteindelijk om de hoek verdwijnt, krijgt onze hamvraag weer alle aandacht: "Gaan we zo Biskaje oversteken?" Twijfelend bestuderen we nogmaals alle kaarten. "Waait het niet te hard? Komt er geen gek front aan met buien? Moeten we niet eerst nog uitrusten?", gonst het door ons hoofd. Maar we willen ook zo graag door naar Spanje en niet hoeven motoren! Dus besluiten we in de laatste seconde om toch maar gewoon te gaan.

Naast wat zeeziekte en ronddolende vissersboten, hebben we vooral mooie zeildagen en nachten. Ieder zeil wat we mee hebben staat een keer op ons voordek.  In Spanje komt het besef dat we hier toch echt zelf naartoe zijn gezeild. Dat moet worden gevierd! Als we de stad in lopen voelt de skyline aan als Rotterdam, maar op het bruisende grote plein worden we omringt door Spaans geroezemoes. Het is al bijna middernacht, maar iedereen gaat hier net aan tafel en luidt met elkaar het weekend in. Dat doen wij ook!

Bij het aanmelden in de haven vragen ze naar onze volgende bestemming. We weten nog niet eens wat we die dag gaan doen, laat staan waar we heen gaan. "Further South," wordt genoteerd. Dat zegt denk ik veel over ons ritme. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten