zaterdag 24 juni 2017

Vogelvrij


Surfen op zee, Vlieland juni 2017

Wanneer ben je "echt" weer terug? Inmiddels zijn we al weer 1,5 jaar terug in ons soms wat koude kikkerlandje... 1,5 jaar! Ik kan het me bijna niet voorstellen, maar het is toch echt waar. Als ik kijk wat we in de 2 jaar van onze reis hebben meegemaakt? Zoveel continenten, plaatsen, mensen en zeeën. Zeeën van tijd...

Alhoewel? Zeeën van tijd? In ieder geval tijd om zelf in te delen. Er moest natuurlijk ook gewoon een hoop gebeuren tijdens zo'n zeilreis. Reparaties uitvoeren, nieuwe dingen klussen, handwasjes draaien, diesel halen, boodschappen doen voor een paar weken, weerkaarten ophalen, getijdes in de gaten houden, met basisproducten lekkere dingen koken, zeilen wisselen, goede ankerplekken uitzoeken, nieuwe onderdelen regelen, kokosnoten kraken, de eigen maaltijd vissen en fileren, brood bakken, wachten lopen, langhoudbaarheidsrecepten scoren, groente, fruit en eieren draaien, kakkerlakken voorkomen of uitroeien, op muggen jagen, afwassen en koken met één hand.

Maar ook in een hangmat een boekje lezen, over het water heen turen met een muziekje op, zwemmen, surfen en snorkelen met manta's en de meeste bijzondere vissen. Bbq'n bij ondergaande zon met nieuwe vrienden en bekende gezichten. Praten, mijmeren en discussiëren over alles en over niets. Nadenken over het leven, het verleden en de toekomst, terwijl je om je heen niets anders ziet dan de oceaan, de maan en de sterren. Ik hoor nog de boot door het water heen glijden, met vol zeil, eindeloze kleine wolkjes, een ondergaande zon en springende dolfijnen voor de boot. Soms lijkt het wel een droom.

De tijd in de realiteit van nu die vliegt. Voorbij voor ik het weet. En we maken weer hele andere dingen mee. Een nieuwe stad, een nieuw huis, een heerlijke omgeving bij het water, allebei een nieuwe baan en een nieuw leven samen als getrouwd stel. Het is een ontdekkingsreis in een vertrouwd land, met onze familie en oude en nieuwe vrienden weer dichtbij.

Maar ik of ik hier nu "echt" helemaal terug ben? Ik las een mooie quote waarin stond dat je overal waar je heen gaat stukjes van je hart achterlaat. Zo voelt het precies. Alsof een stukje van mijn hart is achtergebleven in de oceaan, bij onze boot, op Huahine en bij onze vrienden die we ontmoetten tijden de reis. En hoewel mijn hart nu hier thuis is in Nederland, zullen die stukjes daar altijd blijven.

Het is fijn om weer thuis te zijn, maar ik mis die vrijheid en die zeeën van tijd wel eens. Het mooie is.... uiteindelijk ben je zo vrij als je jezelf voelt en ook dat is hier in Nederland te creëren. Bij voorkeur surfend op het water, iets minder blauw, maar de zonsondergangen zijn niet minder mooi. En die boot.... die komt er "echt" wel weer!
Horst, Nederland mei 2017




1 opmerking:

  1. Ik heb genoten van jullie s YouTube. Kanaal maar vroeg mij af of jullie weer aan het zeilen zijn. Vr Gr Johannes

    BeantwoordenVerwijderen