Na een jaar lang bijna ieder weekend op het water, waren we klaar voor een groter gezamenlijk zeilavontuur. De expeditie: in drie weken vakantie op en neer naar Noorwegen. Een onbestendige noordoostenwind liet ons echter wachten op de wadden. Zou het ons nog lukken?
We laveerden de boot tussen de eilanden en Friesland op en neer. Meegevoerd door de stroming, afhankelijk van de getijden en gekluisterd aan vaargeulen was dit heel anders dan het wekelijkse Markermeer. En zeker kruisend in een smalle vaargeul met langs scheurende ferry's, vissersboten en tegemoetkomend vakantieverkeer sloeg de stress wel eens toe. Samen verantwoordelijk in plaats van Menno alleen, best wennen voor allebei. Achter ons zagen we een boot vastlopen op het wad. Gelukkig kwamen we, zonder kleerscheuren, in de veilige haven van Vlieland terecht.
Als je er eenmaal bent geweest wordt je vanzelf verliefd op dit eiland. De kleine gezellige haven, barbecuen op het verlaten strand, wandelen door de ruige duinen en surfen/kiten met de uitgestrekte zee voor je. En die zee bleef ons aantrekken.
Weinig verbetering in het weer maar met nog twee weken op de teller besloten we toch de gok te wagen. De zee op. Voor Menno bekend terrein en voor Marielle de eerste keer. Aan de wind vlogen we door de shipping lane en al snel was er niets meer dan water. Water en een opbouwende oostenwind, waardoor we steeds meer in de golven hakten. De wind werd meer oost dan voorspeld en onze koers minder noord dan gedacht, terwijl de wind rap toenam. De mast begon steeds meer te kraken en ook ontbijten met suikerbrood was iets minder geslaagd. We wisten dat dit drie dagen zou aanhouden, de wind alleen maar toe zou nemen en dan zou draaien in tegenovergestelde richting. Dan nog iets meer dan een week om weer op tijd terug te zijn voor werk. Hadden we verkeerd gegokt?
Die vraag bleef ons die nacht bezighouden met een stevig glas alcohol in de haven van Terschelling. Maar bij het horen van het harde gieren van de wind in de haven waren we blij met onze keuze. Voor deze zomer hielden we het bij onze waddenexpeditie. Deze zee hadden we samen ontdekt. Op naar de volgende!
