vrijdag 27 februari 2015
Blauwe vlag op de Pacific
donderdag 19 februari 2015
Van rollercoaster naar onbewoond eiland
"Hoe laten we de boot hier netjes achter?"
Een vraag die ons afgelopen twee maanden niet heeft los gelaten. Het was pittig. Iedere dag een nieuwe uitdaging en geen oplossing. Een emotionele achtbaan waar geen einde aan leek te komen. Op het moment dat we de douane in Nederland uitlopen kunnen we het pas echt geloven: "We zijn weer thuis!"
Zonder boot. Zonder huis. Op een kwart van onze droomreis. Dat doet pijn. We hadden nog zo veel willen ontdekken met onze Windover! Het is een troost dat de boot nu voor iemand anders een droom is, die werkelijkheid wordt. Veel mensen hebben met ons meegeleefd tijdens en na het ongeluk. Bedankt voor alle steun, hulp, het meenemen van zoveel van onze spullen en de vele gezellige avonden!
In Nederland vliegen de dagen voorbij. Bijpraten, herpakken en bellen met instanties. Binnen een ruime week verandert onze omgeving van droogte en harde wind in Kaapverdië, naar vrieskou en sneeuw in Nederland en vervolgens in de klamme hitte van de jungle in Panama. De Tagwild ligt popelend te wachten en neemt ons mee door de sluizen van het Panama kanaal. Niet veel later liggen we voor anker voor een onbewoond eiland in de Pacific. Palmen, jungle, wit zand en een vers gepelde kokosnoot. De denderende rollercoaster komt langzaam tot stilstand.
Achter de sluizen ligt onze boot, een moeilijke tijd en mooie herinneringen. De nasleep van het ongeluk is er nog, in praktische regelzaken, maar ook in het verdriet wat nu pas komt. Het gaat hand in hand met deze fantastische kans om alsnog de Pacific te zien. Ons hoofd leeg maken van zorgen en weer ruimte hebben om te genieten. Vanuit hier kunnen we weer verder. Komende maanden zullen we als bemanning van de Tagwild onze reis vervolgen.
Meer over de Tagwild en de crew in onze volgende post!
De tocht door het Panama kanaal kun je hieronder bekijken:
Abonneren op:
Posts (Atom)