donderdag 24 juli 2014

"Kapen zijn apen" en " Waar zijn de hippies?"

Een maand geleden vertrokken we uit Nederland. We hebben sindsdien vaak moeten horen dat we geen échte Nederlanders zijn, aangezien het wk voetbal compleet aan ons voorbij ging. Het nieuws over MH17 bereikt ons via Skype, als we mijn broertje feliciteren met zijn verjaardag: "Of we het al hebben gehoord?" Verbijsterd luisteren we. Nederland rouwt en is ineens weer heel dichtbij. Het laat ons hier op de boot stil staan bij hoe dankbaar we zijn dat we deze reis kunnen maken.

Niet dat alles alleen maar rozengeur en maneschijn is. Grote tegenslagen zijn ons echter bespaard gebleven, we zijn al aardig uitgerust en beginnen te wennen aan het leven aan boord. Ook dat kent natuurlijk zijn eigen hoogte- en dieptepunten. Afgelopen weken bestaat het uit:

  • Jean Heylbroeck, Menno's grote zeilheld, ontmoeten! De man, die in een wereld zonder wifi met minimale middelen de wereld rond zeilde en nu gewoon bij ons in de haven lag. #Bewondering
  • Kaap de la Hague met springtij overwinnen! Drijfnat van de steile brekende golven en met klamme handjes iedere keer dat we van de top een gat in vallen, knopen we in onze oren: #Kapen zijn apen!
  • Niet kunnen slapen voor anker! Uiteindelijk groeit het vertrouwen en vallen we ook golvend in slaap. #Dromen met één oog open
  • Een steile klifwandeling bij Guernsey ontdekken! Uitkijkend over prachtige bloemen en de zee, duiken we het ijskoude water in. #Brrr...
  • Iedere keer rekening houden met de stroming, het getij en de rotsen! De Kanaaleilanden zijn uitdagend vaargebied met alle 'eddies' en 'heavy overfalls'. #Lange leve de Reeds Almanac
  • Hoge verwachtingen hebben van het zelfvoorzienende autoloze eiland Sark! Maar op het prachtige eiland wel in iedere straat een tractor tegen komen. #Waar zijn de hippies?
  • Onze eerste vis vangen! Maar hem weer terug gooien omdat hij te mooi is... #Te mooi om op te eten
  • Moeten motoren! Omdat de door ons verwachtte wind niet komt... #Vloeken en tieren
  • Gelijkgestemden ontmoeten! Jonge mensen die net als wij ook onderweg zijn om hun droom waar te maken. #Inspirerend
  • In de nacht een 'silent disco' houden in de kuip en kijken naar de eindeloze zee van sterren! #Handjes in de lucht
  • Vanuit de frisse temperaturen nu in het zomerse 30 graden belanden en binnenkort Biskaje oversteken! #Op naar Spanje

dinsdag 8 juli 2014

Starters op zee


De was hangt buiten te drogen en Menno checkt of we nog genoeg diesel hebben. "Nog half vol," klinkt het uit de kuip. Zo voelen we ons zelf ook afgelopen twee weken, een beetje halfvol. Soms knijpen we elkaar in de arm en dansen we op de boot: "We zijn nu echt vertrokken!" Het andere moment zijn we gestrest en voelt het alsof we ergens op tijd een pakketje moeten bezorgen. Nog steeds moe van alle voorbereidingen, maar enthousiast over onze nieuwe manier van leven. We zijn nog geen volledige wereldzeezeilers, maar starters aan het begin van een groots avontuur. De vraag is of het erg is.

Iets nieuws beginnen is spannend. Sinds we 1,5 week geleden uit de Roompot weg zijn gevaren is iedere haven, zee en land onbekend terrein. We moeten alles zelf ontdekken, keuzes maken en problemen oplossen. Waar gaan we naartoe, hoe gaan we varen en wat doet het weer, de wind en de stroming? Tegelijkertijd is het juist die uitdaging, die het leuk maakt!

Zo besluiten we niet naar Engeland te gaan, maar in één ruk door te varen naar Cherbourg. We zien onderweg niets anders dan de nacht, de sterren, de boot en een golvende zee. We ontdekken dat steden als Dunkerque en Cherbourg niet grauw, grijs en koud, maar hip, zonnig en gezellig zijn. Zeker als we terecht komen in een week lang feest vanwege het einde van de zeilwedstrijd Figaro. We praten met andere zeilers, kijken bootjes, zien handige oplossingen en klussen ze vervolgens zelf aan onze boot. Zo belanden we met gehuurde fietsen in de plaatselijke versie van de gamma. Volgeladen met lange pvc buizen fietsen we, onder veel bekijks, weer terug naar de boot. 

We genieten ervan om in Frankrijk te zijn. We zien hier veel soortgelijke boten en zo nu en dan staat er een mannetje naast onze boot: "aah, j'adore ton bateau!" Vaak hebben ze er zelf een in hun bezit gehad en als ze de leeftijd nog hadden zouden ze zo aan boord stappen en met ons mee gaan. Want wij gaan weer verder. De komende tijd zullen we, na de Kanaaleilanden, de Franse kust verder afzakken om uiteindelijk te wachten op goed weer om de Golf van Biskaje over te steken. Spannend, maar ook leuk, zo'n nieuw avontuur!